May-May voelde zich buiten de maatschappij staan

Ja, ik zeg vaak dat ik een kwetsbaarheid heb voor psychose en manieën of inderdaad psychose gevoeligheid. Ik heb ook wel eens de diagnoses schizofrenie gehad en dat vond ik echt superheftig ook hoe het toen gebracht werd, zo van: ja, je hebt schizofrenie wat vind je daarvan? Ik was toen vrijwillig opgenomen, ik had, ik was daarvoor, ik kwam vanuit een dwang opname en ik bleef gewoon intern en ik was net naar een vrijwillige opname gegaan. En toen zei-die: psychiater dus van: ja, je hebt schizofrenie wat vind je daarvan? Nou, dat was echt een mokerslag en ik had meteen het gevoel van oh. Ik, ik hoor, ik sta buiten de maatschappij en ik ben een psychiatrische patiënt en ik hoor er niet meer bij. En ik had daar ook al mijn werk opgezegd omdat het cognitief gewoon helemaal niet meer ging. Dus ik voelde me toen echt een outcast en ik vind ook dat een label. Ik heb nou dus niet die diagnose schizofrenie meer of classificatie, moet ik zeggen, maar de classificatie schizo affectieve stoornis van het bipolaire type. Maar dat suggereert dat je continu ziek bent, eigenlijk hè dat je eigenlijk en dat zo is het niet wat ik heb. Het is, ik ben, zoals een vriendin ook zei, van je bent gewoon normaal, alleen, tenminste voor zover iemand normaal kan zijn, dan, maar alleen als je in psychische crisis zit, dan ben je anders. Maar ja, ik vind dus als je iets als stoornis, dan lijkt het net alsof je de hele tijd anders bent. Maar dat is het niet. Ik heb inderdaad een gevoeligheid voor psychose en manieën waar ik rekening mee moet houden, inderdaad dat ik dat niet krijg.