Monique vindt dat er teveel word vastgehouden aan het idee dat een psychose een blijvend probleem is voor iemand’

Nee, misschien voor heel veel mensen al niet, maar voor mensen het beeld. Nee, laat ik het zo zeggen. Mensen hebben bij als je horen dat je een psychose hebt gehad, dan hebben ze een bepaald beeld van wat je aan zou kunnen of wat niet. En nou ja, deze baan zou, denk ik, sommige mensen verbazen dat dat kan, dat wel, ja, dat is wel ook. Dus waarom ik aan dit onderzoek deelneem omdat ik denk dat er soms een veel te negatief beeld is over psychose en ook dat het te veel het idee is dat dat altijd een blijvend probleem is, of een blijvende handicap of een iets waar je altijd last van zou kunnen hebben of iets aan overhoudt of zo. Ik denk dat in de medische wereld. Omdat natuurlijk artsen vaak ook de mensen zien met wie veel aan de hand is, hebben ze soms niet meer het zicht op. Dat er ook veel mensen zijn die psychose hebben gehad en daarna verder leven en eigenlijk nergens meer last van hebben, ontstaat in de media en bij ja, bij artsen op verschillende plekken ontstaat een beetje scheef beeld, denk ik, van wat psychose ook kan zijn. Dus het kan volgens mij ook een ja, een ervaring zijn die weer overgaat en nou ja, je misschien zelfs iets brengt of misschien niet, maar die niet. Ja, ik denk wel altijd dat het een soort van leven veranderend is, want het is echt geen ja, niet iets mild of iets wat je weer vergeet. Het is heel indrukwekkend om mee te maken, maar het is niet altijd ja, problematisch perse.