Tim blijft het spannend vinden om in zichzelf te investeren

En tegenwoordig zit er nog wel een stigma als in dat ik bang ben voor m’n eigen kunnen. Dat ik het spannend vind om in mezelf te investeren, dus ik weet niet, is dat ook stigma? Maar dat ik mezelf stigmatiseer doordat ik niet helemaal m’n potentie durf te omarmen, dus dat ik dingen creëer om mezelf te beschermen, dus to-do lijstjes die ik niet doe, heel veel ja zeggen tegen projecten en dan maar stapsgewijs dingetjes doen. Dus dan heb ik een soort grip. Dus eigenlijk ben ik bang om helemaal in m’n kracht te gaan staan, want ik weet wat het misschien teweeg zou kunnen brengen en dat vind ik zo mooi, maar ik gun het mezelf nog niet helemaal lijkt het, om in die schoonheid te komen. Dus ik raak het wel aan, maar dan zet ik een stapje en dan chill ik weer en dan zet ik een stapje en dan relax ik weer, maar om echt weer helemaal … want ik weet ook wat het voor gevolg kan hebben als ik alles op orde heb gewoon helemaal, ik wil niet zeggen dat ik het niet op orde heb, maar misschien herken je het wel gewoon, als je iets niet doet dan heb je daar grip op en als je iets wel doet dan komt er weer iets nieuws en dat kan het in beweging zetten ja