Voor Floris was de thuiszorg eerder een belasting dan een ontlasting

Want we hadden ook wel de thuiszorg, maar de thuiszorg die hebben dus een vast schema, die komen dus 's morgens om haar te wassen en aan te kleden. Maar daar had ik niet zo gek veel baat bij, want dat deed ze eigenlijk zelf. Daar kon ik haar best mee helpen, en als die thuiszorg komt dan moet je dus zitten wachten tot die mensen een keer komen. Ze komen dan tussen acht uur en negen uur, nou dan moet ik dus om half zeven, om zeven uur opstaan minstens, om te zorgen dat ik hier aangekleed klaar ben als ze binnen komen.

Nou, dus met andere woorden dat was voor mij geen ontlasting die hulp van de thuiszorg maar eigenlijk het omgekeerde, eerder een belasting. Omdat ik, ja, je zit dan hier te wachten, en dan zijn zij daar bezig met mijn vrouw, en wat doe ik dan, de krant zitten lezen, nou dat ligt mij niet zo, dus, ik ben een beetje een regelneef en om dat helemaal uit handen te geven dat vond ik toch niet zo makkelijk. Ze zeiden van die thuiszorg ook steeds van, ja, ze vonden mij natuurlijk eigenwijs maar, die vonden natuurlijk dat ik een heleboel van die dingen aan hun moest overlaten. Ik zeg ja, dat heb ik straks ook al verteld, daar schiet ik niks mee op, want als jullie hier komen dan moet ik om te beginnen zitten wachten tot er iemand komt. Ik moet vroeger opstaan om klaar te zitten, en als ik hier ben en jullie lopen heen en weer, dan wil ik toch wel graag in de gaten houden en kijken wat jullie allemaal uitspoken. Dus dat was voor mij geen hulp.