Tinus vraagt zich af waarom hij schuld voelt bij zijn psychose

Maar de vraag was, waarom is dat dan bij psychische aandoeningen zo van ... Ja, want ik ken dus het verschil. Nou, het is zo dat dat ongeluk is, we hebben dat zitten realiseren en dat ik zo mank loop en met die speciale schoenen, dat is niet mijn schuld geweest. En ik heb weleens zitten denken: wat nou als het wel mijn schuld was geweest, als ik als een bezetene op een motorfiets had, gevaarlijk met m’n dronken harses mezelf dat had aangedaan, was ik dan ook zo openlijk daarover geweest? Het is wel een soort van schuld en schaamte van dat je er misschien toch wat aan kan doen of had kunnen voorkomen misschien. Want die huidziekte en die fysieke klachten is allemaal niet mijn schuld, terwijl iets in je hoofd misschien toch iets is dat je denkt dat je misschien niet helemaal goed bent, dus misschien functioneer je dan ook misschien niet goed, ondanks je medicijnen en je hulp en je hebt ... Misschien speelt dat mee?