Tinus is blij met zijn leven en haalt het onderste uit de kan

Ik ben natuurlijk wat ouder en dan weet je gewoon beter te accepteren van: nou ja, dit moet ik gewoon doen. En accepteren dat ik gewoon ..., ik heb een topleven weet je, ik zit hier in een bandje, ik zwem, ik snorkel, ik heb een sauna gebouwd met allemaal buren, varend, die ligt nu verderop bij een buurvrouw/vriendin op een vlot aan die blokken, ik heb een jeu-de-boules-baan gebouwd. Ik heb twee bloedjes van kinderen, echt fantastisch, je zag ze net binnenkomen. Ja, dus dan op een gegeven moment raak je dat opstandige kwijt en denk je gewoon van: weet je, ik ga gewoon me braaf aan m’n plan houden. Ik hoef niet zo nodig wild en lang te gaan feesten en ik doe al helemaal geen drugs, hooguit een beetje alcohol en dat is het. En dat je dan dus accepteert van: dit is dan mijn leven en dat is gewoon mooi, dat is gewoon goed en daar haal ik het maximale uit. En ja, dus ik heb blijkbaar die bescherming nodig, dat dat niet te veel omhoog of te veel omlaaggaat, niet buiten de lijntjes. Nou, als dat het dan is, dan is dat het gewoon.